Zęby mądrości nazwane popularnie „ósemkami”
to pojawiające się jako ostatnie zęby, w tylnej części jamy ustnej. Zazwyczaj
pojawiają się pomiędzy 17 a 24 rokiem życia. Nie są one jak mówią ludowe
przepowiednie zębami od mądrości ale nazwane są z powodu wieku ponieważ
wychodzą dopiero wtedy kiedy kończymy szkołę.
Zęby
mądrości mogą być równie przydatne, jak wszystkie inne zęby. Dlatego ważne
jest, aby skutecznie je oczyszczać, pomimo tego, że bardzo trudno jest do nich
dotrzeć szczoteczką.
Zazwyczaj
jednak zęby mądrości są dosyć szybko usuwane- ze względu na szybki proces
psucia się.
Wskazaniem do usunięcia zębów mądrości
są:
- próchnica
- zapalenie dziąsła
- wskazanie ortodontyczne
- wskazanie protetyczne (pacjenci, którym należy wykonać protezę powinni mieć niektóre ósemki usunięte)
- tworzenie się torbieli
- próchnica
- zapalenie dziąsła
- wskazanie ortodontyczne
- wskazanie protetyczne (pacjenci, którym należy wykonać protezę powinni mieć niektóre ósemki usunięte)
- tworzenie się torbieli
Ze względu na to, że zęby
mądrości są ostatnimi pojawiającymi się zębami stałymi, często w jamie ustnej
pozostaje na nie zbyt mało miejsca. Może to prowadzić do wklinowania zębów
mądrości — ich uwięźnięcia pod tkanką dziąseł przez inne zęby lub kość.
Uwięźnięcie zębów może powodować obrzęk i ból.
W wyniku braku miejsca w
łuku zębodołowym, wyrastają często pod dziwnym kątem lub nie na swoim miejscu i
wypychają inne zęby, albo mogą pozostać tylko
częściowo wyrżnięte. Najgorzej jest, jeśli dziąsło częściowo przykrywa
wystający ząb: między te dwie powierzchnie dostają się resztki jedzenia, trudne
lub wręcz niemożliwe do usunięcia podczas mycia zębów. Bardzo łatwo wtedy o
stan zapalny.
Liczba ósemek jest cechą indywidualną.
Można mieć zarówno cztery jak i nie mieć żadnej. Wielu pacjentów ma jedną, dwie
lub trzy ósemki bardzo różnie rozmieszczone, na przykład obie po jednej stronie.
Aby potwierdzić lub wykluczyć posiadanie
zębów mądrości każdy pacjent powinien mieć wykonany pantomogram. Na tym zdjęciu
doskonale widać również zęby zatrzymane w kości, z których obecności pacjenci
często nie zdają sobie sprawy, a które mogą być potencjalnym źródłem poważnych
problemów, takich jak uszkodzenie siódemki lub stłoczenie zębów w odcinku
przednim.
Generalnie przed decyzją o ekstrakcji
ósemki należy rozważyć wszystkie okoliczności, potencjalne zyski i straty.
Najwłaściwszym postępowaniem jest profilaktyczne wykonanie zdjęcia i
konsultacja z lekarzem dentystą.
Ekstrakcja zęba jest stosunkowo rutynowym
zabiegiem. Dentysta lub specjalista określany jako chirurg szczękowy zaleci
albo „zaśnięcie” w znieczuleniu ogólnym, albo znieczulenie miejscowe okolicy
usuwanego zęba w jamie ustnej za pomocą miejscowego środka znieczulającego.
Po usunięciu zęba (lub zębów) pacjent
może zostać poproszony o delikatne przygryzienie kawałka gazy na 30 do 45 minut
po opuszczeniu gabinetu w celu ograniczenia ewentualnego krwawienia. Może
wystąpić pewien ból i obrzęk, objawy te zazwyczaj ustępują w ciągu kilku dni;
jednak w przypadku przedłużającego się lub nasilonego bólu, obrzęku, krwawienia
lub gorączki należy skontaktować się z dentystą.
Wykorzystano:
